mei 12, 2016

Hoe vriendschappen veranderen als er kinderen komen

In rap tempo verdwijnen om me heen de vriendinnen zonder kinderen. Of ik en die vriendin met kinderen het nou willen of niet, onze vriendschap verandert. En ja, dat is soms knap lastig.

De laatste paar jaar heb ik een nieuwe tic. Ik heb altijd minimaal 5 kaarten met ‘hoeraaaaa, zwanger’ en ‘gefeliciteerd, een jongen/meisje’ in mijn agenda zitten. Het is broodnodig, want ik heb geen zin om praktisch elke maand naar de Primera te fietsen om weer een nieuwe kaart te kopen. Ik zit met smart te wachten wie er binnenkort een jongen werpt, want ik heb nog één blauwe kaart over. Een troost: ik en de meeste van mijn vriendinnen gaan richting het magische veertig, dus nog een paar jaar en dan is het gedaan met de babyboom.

Ik hartje kinderen

Voordat half moederland over me heen valt, even dit: ik vind kinderen dus leuk. Heel leuk. En zij mij eigenlijk ook altijd wel. Sterker nog: ik ben stiekem een soort geboren oermoeder. Ik weet precies hoe ik zo’n klein mensje moet vasthouden (nekje niet laten omklappuhhhh) en voel vaak aan wanneer de nieuwe moeder haar jankende hummel gewoon even de borst of de fles moet geven. “Nee dat kan niet, ze moet pas over een uur weer”, zei een vriendin ooit. Toen het gekrijs maar niet ophield en ze haar kind uit pure wanhoop toch maar aan de borst legde- en het kind vervolgens meteen stil was- kon ik een dikke grijns niet onderdrukken. Ik ben de babyfluisteraar.

Een compleet ander leven

Even dacht ik dus zelf ook kinderen te willen, maar aangezien mijn relatie tot mijn grote verdriet op de klippen is gelopen, ga ik waarschijnlijk kinderloos blijven. En dus leiden ik en mijn vriendinnen met kinderen een compleet ander leven. Waar we vroeger spontaan een filmpje, koffietje, festivalletje of pizza in het park konden doen, is het nu puzzelen geblazen. Zeker als dat kleine frummeltje net geboren is. ‘Ik kan tussen 12.00 en 13.00 uur, langer niet, want dan ga ik lekken. ‘Nee dat gaat niet, dan slaapt Sophietje’. ‘Ik kan wel langskomen, maar dan wel met Rens, want ik heb geen oppas’. Dit soort whats appjes zijn tegenwoordig heel normaal. En nee, die vriendin kan daar niets aan doen. Ze doet haar stinkende best. Ik neem het haar ook niet kwalijk. Een kind kost nou eenmaal veel tijd en energie. Maar het is wel slikken geblazen.

Nieuwe contacten

Wat ik ook merk, is dat de vriendinnen met kinderen naar elkaar toe trekken. Logisch, want zij kunnen samen nét wat geanimeerder over de hel van bevallen, inclusief veel gruwelijke details, babbelen dan met mij. Ze snappen ook hoe vermoeiend het allemaal is en hoe je leven even helemaal op z’n kop staat met de komst zo’n klein, hulpeloos mensje. Ik op mijn beurt, ga vaker leuke dingen doen met mijn vriendinnen zonder kinderen. Gelukkig heb ik die nog best aardig wat. Ook spreek ik steeds vaker af met kinderloze vage kennissen of mensen die ik via Twitter ontmoet. Bijvoorbeeld andere zzp’ers die net zoals ik overdag spontaan een kopje koffie willen en kunnen drinken. Hartstikke leuk!

Vriendschap 2.0

Maar ondanks het feit dat ik een behoorlijk groot sociaal netwerk heb en er altijd wel iemand is om spontaan wat mee te doen, knaagt het. Ten eerste voel ik me schuldig dat ik soms liever met iemand zonder kinderen afspreek. En vraag ik eigenlijk wel vaak genoeg hoe het met de kleine gaat? Het voelt alsof ik mijn vriendinnen met kinderen in de steek laat. En andersom voelt het ook weleens alsof ze mij in de steek laten. Ik ben die vriendinnen een beetje kwijt. Of tenminste, de vriendschap zoals we die ooit hadden, zijn we kwijt. We zullen dus samen een weggetje moeten vinden om onze vriendschap opnieuw vorm te geven. En daar heb ik moeite mee. Ik wil gewoon dat het weer was zoals vroeger! Maar dat gaat niet. Helaas is loslaten nou eenmaal niet mijn kernkwaliteit. Dus ook in dit geval heb ik misschien nét wat meer moeite met deze verandering dan andere mensen. Of zou dit gevoel heel normaal zijn?

Tips? Graag!

Merk jij dat jouw vriendschappen veranderen door kinderen (als kinderloze of als moeder)? Hoe ga jij hier mee om? Tips zijn welkom.

Fotocredits: rjones0856 en  backdoor survival.


Creatieve-tekstschrijver-Kim-